tracklist:

A1. Fragment D
A2. Daughter Of The Mind
B1. Möbius Strip
B2. White Devil Black Heart
B3. True Mad North

Release Date: November 2011
Limited edition of 350 copies

More info about this release you can find here

reviews:

THE WIRE
I'm always a sucker for a demonstration of how less van be more, and this New York duo deliver such a demonstration with this, only their fifth studio outing in 15 years. It's the first release in which they have not brought in any accomplices, relying instead on their highly developed instincts for collective improvisation, and their phenomenal ability to wring the most varied and surprising sonorities form their basic synthesiser and drums set-up. The result is a wild ride for the ears through spaceways both outer and inner, and quite possibly their best work yet.
Tom Surgal and Lin Culbertson are downtown people by birth. Their locale is important to what they do, as they have internalised the NYC tradition to the point that whatever they do has both a jazz attitude and a beatnik vibe that is fully innate and thus also fully realised. So when I say that this record sounds like both Sun Ra jamming with a brigade of organ-grinder's monkeys, and the unreleased second part of Leave The City by the Coaquette faction of MEV, these are both good things.
There is space here, as well as compressed narrative concentration. The key track is “Daughter Of The Mind”, where Culbertson's wordless vocalising floats across drifts of precussive tinkering as a buzzing synthesiser desultorily duels with occasional blurts of autoharp. Gradually the synth becomes more demanding as the percussion sharpens its forward momentum and the vocal becomes an insistent but wordless supplication to some unnamed deity.
The breadth of texture and timbre deployed here is staggering, the sheer freedom of construction is exhilarating, and the economy of means with which it is realised radically defines the level of expertise and taste on display. Surgal is one of the under-recognised greats of free drumming, and Culbertson's daring instrumental freefalling without a parachute is without peer. In the field of free improvisation, where dilettante tinkering is distressingly common these days, White Out have planted their freak flag proudly in the midst of battle, daring all comers.
By Bruce Russell, THE WIRE 336, February 2012

Foxy Digitalis
A set of loose, twitchy improvisation from this New York duo, combining constant undulating rhythms, tumbling drum fills reminiscent of Corsano or Kotche but always responsive to the improvisation, and varied counterpoint, juggling everything from Fragment D‘s taut strings and amplifier processing, to the manipulated textures of Möbius Strip.
The pair feel very present and exposed in their performance, always in distinct roles creating a gloriously physical recording right from the start, things only getting better as the synthesizer looming in the background of the opening furious twenty minutes comes to prominence in Möbius Strip and White Devil Black Heart; all jagged cyclical patterns, abrupt flutters and pitch shift abuse. The record is marked by these unexpected and evocative figures, the wordless female vocals echoed in Daughter of the Wind or the increasingly ragged and mechanical sounds spat out by the opening track (the space constricting as the notes pull together into a dense haze); figures that vividly detach themselves from surroundings already expanding and contracting in bizarre ways. Throughout the electronic and acoustic are carefully distinguished, sometimes seemingly conflicted (True Mad North‘s abrasive riffing) and at others unified (Möbius Strip).
Structured without compromising their relentless aggression and control, White Out have produced a refreshing and unsettling record with all the charm, physicality and unpredictability of really great improvised music. – By Chris Trowell, Foxy Digitalis

Kwadratuur
Het New Yorkse duo White Out is al zo’n vijftien jaar actief in de vrije improvisatie scene. In deze tijdsspanne trad het tweetal voornamelijk op met muzikanten zoals Nels Cline, Carlos Giffoni, Thurston Moore (van Sonic Youth) en Jim O’Rourke. Om deze reden waren Lin Culbertson en Tom Surgal slechts te horen op uitgaven van voorgaande artiesten. Het Belgische label AudioMer brengt daar nu verandering in: ‘Asphalt and Delay’ verzamelt vijf stukken van het duo, opgenomen in hun thuisbasis, hoog boven het straatniveau in hartje Manhattan. Deze gelimiteerde vinyloplage introduceert de luisteraar in het aparte klankuniversum van White Out.
Een breed arsenaal aan instrumenten zoals analoge synthesizers, autoharp, fluit, gongs en bellen biedt de muzikanten alle mogelijkheden om hun improvisaties uit te bouwen. Het muzikaal spectrum wordt vanaf de eerste minuut afgetast met gefriemel en getokkel. De atonale structuren van de harp geven het openingsnummer een Oosterse uitstraling. Met zachtaardige en variabele ritmes navigeert Surgal de luisteraar door de mysterieuze klanken van de harp en synths. Zijn rommelige en instinctieve percussie schept een passende omgeving voor Culbertson’s expressieve toonzetting.
In elk improvisatie trachten de muzikanten naar een bepaalde sfeer te werken. Die is doorgaans psychedelisch van aard en trekt de luisteraar mee in een onbekende, primaire wereld. De stemuitdrukkingen van Culbertson in “Daughter of The Wind” klinken behoorlijk sjamanistisch en onverfijnd vergeleken met bijvoorbeeld Julianna Barwick’s stemgeluid. Toch mist het zijn effect niet. De hijgende, krijsende en jankende stem steekt goed af tegen het synthesizergeborrel en werkt geestverruimend.
Op ‘Möbius Strip’ wordt de belevenis nog een pak intenser. Het gebruik van slepende klankbundels vol dissonanten doet iedere aanhoorder grondig desoriënteren. De muziek wisselt tussen voorwaarts en achterwaarts zodat de richting niet meer duidelijk is. Het album sluit uiteindelijk af met twee soortgelijke, hypnotiserende nummers waarin spacey synthpartijen worden begeleid door Sugal’s getokkel. Deze stukken worden niet afgewerkt en kennen geen definitief einde. Het zijn momentopnames die deel uitmaken van een groter, onbekend geheel. Dat is niet echt een minpunt, aangezien de muzikale wereld van White Out zich steeds instinctmatig vormt. Perfect spul voor esoterische ervaringen. — Vincent Welleman voor Kwadratuur

Ruis
Op AudioMER. verschijnt het nieuwe album van het New Yorkse duo White Out dat onder andere in de schijnwerpers kwam door samenwerkingen met Carlos Giffoni, Jim O’ Rourke en Thurston Moore. Asphalt and Delay is het eerste album dat enkel duo-improvisaties verzamelt en met succes. Gemaakt met een breed spectrum aan instrumenten, maar een blijvende focus op synths en percussie. Een boeiend album op de lijn tussen hedendaagse free improv, eai en heavy trip. Wellicht een van de betere releases in het genre dit jaar. - Ruis 73, November 2011

Kindamuzik
White Out is reeds vijftien jaar actief en werkte in deze periode samen met prima volk zoals Thurston Moore, Carlos Giffoni, Nels Cline, William Winant en Jim O'Rourke. Dit resulteerde reeds in een zestal releases op labels als No Fun, Ecstatic Peace en ATP. AudioMER brengt met Asphalt and Delay de eerste (vinyl-only) release uit waarop White Out als duo te horen is.
White Out bestaat uit Tom Surgal en Lin Culbertson, de eerste houdt zich bezig met (verschillende vormen van) percussie en Culbertson behelpt zich met elektronica, synthesizer, vervormde stemmen en ander fraais. Deze elementen komen op Asphalt and Delay op een explosieve manier samen en leveren een resultaat af dat meer is dan de som der delen.
De vijf nummers op Asphalt and Delay schipperen tussen freejazz, improvisatie en psychedelica. De balans tussen deze verschillende componenten, de onvoorspelbaarheid waarmee passages in elkaar overgaan en vooral de manier waarop Surgal en Culbertson op elkaar reageren, maken van Asphalt and Delay een exploratieve luistertrip. In plaats van een uitgebreide lijst met referenties aan te voeren, is het interessanter om de uniciteit van White Out te onderstrepen. De manier waarop het duo erin slaagt om een veelheid aan uiteenlopende aspecten in een spannende synthese samen te brengen, pleit voor de aanpak van White Out. - Kindamuzik, november 2011

Mr Bungle
Het in Gent gevestigde label audioMER. is sinds 2008 actief op het gebied van vinyl releases, gericht op experimentele muziek met bijzonder artwork van hedendaagse visuele artiesten. Vorige maand zagen twee releases het levenslicht: Hieroglyphic Being en White Out. Dat dit nummer zeven en acht betreft in de discografie van het label, geeft aan dat het hier niet gaat om kwantiteit, maar om uitgaven die de luisteraar voor langere tijd blijven boeien. Ik neem graag de proef op de som.
White Out bestaat reeds een jaar of vijftien, gevormd door Lin Culbertson en Tom Surgal. Hun creativiteit is in die jaren niet onopgemerkt gebleven, samenwerkingen met Thurston Moore, Jim O’Rourke en Carlos Giffoni onder andere, tot gevolg. Asphalt And Delay is eigenlijk het eerste album van het duo waarop ze zonder muzikanten van buiten opereren.
Asphalt And Delay is een indrukwekkend samenspel tussen de percussie van Surgal en de diverse instrumenten en effecten van Culbertson, waarbij ook wordt geschermd met de tegenstellingen tussen elektronisch en akoestisch. Incidenteel duikt het gefilterde stemgeluid van Culbertson op, doch alleen wanneer dit past in het palet van free jazz en elektro-psychedelica. De vijf composities zijn uitdagend, avontuurlijk, veelal druk, op sommige momenten rustgevend, maar nergens voorspelbaar. De samensmelting van al die elementen wordt gelukkig niet tot het uiterste gedreven, zodat dit album een prachtig gesmeed geheel genoemd mag worden. Een dikke aanrader dus voor diegenen die van geïmproviseerde elektroakoestische muziek houden. – Mr Bungle